Mallorca has a crazy amount of fascinating places and experiences to offer for holidaymakers from all generations and all backgrounds. There is really something for everyone! One thing that everyone probably likes is a beautiful bay, good food, a wonderful sunset and a boat trip. Have you heard anyone ever say no to that!? Me neither….
So, today we’re exploring the East side of Mallorca. Whereas last time we visited Santanyi (see my other blog post) and the picturesque Cala Santanyi, today we’re visiting Cala Figuera and Cala d’Or. I want to show you how you can spend a perfect day in this part of the island, so that you are 100% holiday proof for your next trip!
In this post you will find out:
The top spots to visit near Cala d’Or
The best place to eat and have a drink in Cala d’Or
Admit it. You like to drink a good glass of wine, especially when you are on a holiday, on a day off, or after work. With fish, with desert, with BBQ, … There is always an appropriate wine and an appropriate occasion to drink wine, unless you are pregnant, religious, or a member of the AA.
This blog post is for the wine lovers who want to indulge even more in their obsession with wine. Imagine that you could not only taste wines, but also learn about its consumption and purchase wine while you travel at or near its source. Imagine that you could visit wineries, make vineyard walks or even participate in harvesting the grapes. Well, imagine that is nowadays called enotourism, or wine tourism.
Keep reading to find out WHY enotourism is the new travel trend!
“I’ve never owned a vineyard, but I’m pretty sure I’ve drunk one”.
– From Julie With Love
This week I tried out Enotourism in Mallorca, because, you know… I am getting a bit spoilt… When you spend a lot of time on an island, you kind of want something else than beaches, hikes, city trips and boat rides all the time. I was looking for a different experience on the island, and that’s how I bumped into this wine experience! Here follow 7 reasons why it is the new travel trend!
Time flies when you’re having fun! I’m already one month in Palma de Mallorca and it feels like I’ve arrived here yesterday. It’s a good sign, I guess! I also realized I’ve spent quite a lot of time in the city before and after work, which is good news. Even better: I’ve made a list of my 10 favorite spots in Palma de Mallorca so far (for eating, drinking and chilling out).
Prepare yourself for the 10 best bars and restaurantsin Palma de Mallorca, according to my one-month foodie experience here! Oh My God… This city is amazing and has so much to offer! Heaven for food lovers and foodstagrammers!
Continue to read if you want to know where to eat, drink and chill out in Palma de Mallorca!Continue reading →
My Erasmus time is almost over. It’s time to pack my bags and leave all the good things and wonderful people behind. The only thing that’s left is sugar sweet memories… These past 5 months were without any doubt the best months of my life. And because I want to cherish every moment in my heart, I decided to make a top 100 list of things I will miss of my Erasmus experience. To make sure I will never forget the small but exciting details of my life here. I want to thank everybody that’s part of this, you’re definetely in my heart forever, and I hope that some of you can recognise some things and feelings here. Enjoy it, and pink a tear away with me… Love you Love you Love you!!! And… I WILL MISS YOU!!! 😉
1. I’ll miss going to sleep more often after 6AM than waking up at 6AM.
2. I’ll miss having classes most of the time only from 3PM to 5PM.
3. I’ll miss ‘Pan con Tomate y Aioli’.
4. I’ll miss studying near the swimming pool.
5. I’ll miss enjoying the Spanish celebrations throughout all the year.
6. I’ll miss being too lazy / having too much fun for cleaning the house.
7. I’ll miss living only 20 footsteps away from the beach.
8. I’ll miss coming home from the party in my sweaty party clothes at 7AM.
9. I’ll miss using “I’m Erasmus” as an excuse for almost everything. (Watch this and understand)
10. I’ll miss playing drinking games that I’ve never played before.
11. I’ll miss going out to the pub zone, Tikibar, Cocoloco and Eclipse… Only after 4AM. Spanish nightlife rules!
12. I’ll miss the feeling of going to a Spanish hairdresser with a scared feeling she will not understand what has to happen.
13. I’ll miss Churros con Chocolate whenever I feel like eating and drinking it.
14. I’ll miss chilling out in the pool.
15. I’ll miss my own surprised face, every time I realize that I think way too far / deep about pages, tasks, projects, … Remember: Spanish level of education: EASIER!
16. I’ll miss checking Facebook group to check where the next botellon / flat party is.
17. I’ll miss sitting on a table, talking with people from all different nationalities.
18. I’ll miss going to the ATM to withdraw cash and thinking: “Oh no, crap, again?”
19. I’ll miss singing “La vida Erasmus, la vida major! Sin estudiar, sin trabajar! Con mi botella de ron.”
20. I’ll miss being always late at least 10 minutes, just because it’s allowed.
21. I’ll miss the days we went photographing, just for fun.
22. I’ll miss living together with other students.
23. I’ll miss living close to the other Erasmus students (small community atmosphere).
24. I’ll miss having to walk max. 10 minutes to everything instead of being waiting for hours for trains.
25. I’ll miss having my family and friends coming over for a visit.
26. I’ll miss using “Tranquila” and “No pasa nada” at least 20 times a day.
27. I’ll miss having a swimming pool.
28. I’ll going out for dinner at least twice a week, just because it is twice times cheaper than in Belgium.
29. I’ll miss speaking so much languages at the same time that I start mixing them.
30. I’ll miss having Mc Donalds and Burger King at 2 footsteps away, because they have Mc Flurry.
31. I’ll miss catching cockroaches in the flat.
32. I’ll miss DON SIMON juices and ‘tinto de verano’.
33. I’ll miss small cucumbers and huge peppers! So useful!
34. I’ll miss seeing the sea when I wake up and look from my balcony.
35. I’ll miss ESN Trips!
36. I’ll miss going to the beach every day, whenever the sun is out!
37. I’ll miss explaining that I’m from Belgium and that I speak Dutch, not French, or even worse: ‘Belgian’, even though I’m not from Holland.
38. I’ll miss being surrounded by strong characters, all international minded.
39. I’ll miss meeting so much new people.
40. I’ll miss noticing somebody is in the house or not, just by the way the door is locked: 1x Andrea, 2x Me, 0x Katy.
41. I’ll miss watching the sunrise after coming from a party around 7 in the morning.
42. I’ll miss sitting on the balcony at night, listening to the violinist that always plays around my corner.
43. I’ll miss Spanish coffee at university.
44. I’ll miss the lovely sound of the waves.
45. I’ll miss Spanish economy and cheap prices.
46. I’ll miss preparties at Wiebke’s flat.
47. I’ll miss being the only one to clean the flat. (SARCASM)
48. I’ll miss the thin walls. (ALSO SARCASM) 😉
49. I’ll miss talking to the woman from the tobacco shop.
50. I’ll miss having to much pictures that I don’t know which ones to publish on Facebook first.
51. I’ll miss the salads, burgers and carajillo at Barracuda.
52. I’ll miss all my crazy Spanish teachers.
53. I’ll miss feeding the poor street cats on my way to school.
54. I’ll miss saying ‘hasta luego’ like I burned my tongue and overuse it.
55. I’ll miss siesta time (even more than fiesta time).
56. I’ll miss passing by a group of men staring at me and saying ‘guapa’ (beautiful girl).
57. I’ll miss having dinner at 10PM (or later).
58. I’ll miss working on projects with Spanish students (on the Spanish rhythm).
59. I’ll miss making camp fires on the beach in hot summer nights and playing guitar and Ukelele.
60. I’ll miss the sound of cars passing the street while playing reggeaton with windows open.
61. I’ll miss being frustrated to see how dirty my / our flat looks…
62. I’ll miss the beach parties!
63. I’ll miss Wednesday night beach botellons and parties at Varadero.
64. I’ll miss never being hurried.
65. I’ll miss Spanish school trips: obligatory, fun and cheap (for free).
66. I’ll miss going to Mare Nostrum real estate agency to pay rent and being surprised every time again of how simple things works here.
67. I’ll miss joking about Spanish teachers their way of talking.
68. I’ll miss living without ironing, vacuum cleaner, …
69. I’ll miss the dinners in my flat.
70. I’ll miss watching Callejeros Viajeros with my Spanish roommate, Andrea.
71. I’ll miss not having to work but still receiving money: long live the Erasmus Sholarship!
72. I’ll miss sitting and talking on the balcony at night.
73. I’ll miss Valencian oranges and everything made of it, and that smells like it (fresh blossoms in summer).
74. I’ll miss the 55-minute train trip between Valencia and Gandia, watching the beautiful landscapes and feel blessed to live there.
75. I’ll miss going for a walk at night and seeing the sunset behind the mountains.
76. I’ll miss walking to the end of the peer at the port and sitting down at the ‘forbidden part’ where I feel one with the ocean, surrounded by the sea.
77. I’ll miss buying postcards of every destination I even visited without ever sending them to anyone.
78. I’ll miss living without cellphone, post box, …
79. I’ll miss the terrible smell of ‘jamón’ in the supermarket. Something I’ll never get used to but now is part of my supermarket image.
80. I’ll miss ‘Turron’ icecream flavor.
81. I’ll miss the Spanish Ultratop 50 music list, being played everywhere, all the time.
82. I’ll miss smelling freshly smoked marihuana at the school cafeteria, and me being the only are finding it weird that that happens in public at school.
83. I’ll miss ‘platos combinados’ and paella at university cafetaria.
84. I’ll miss going to the copycenter at school and saying: “doble cara / una hoja / 2 diapositivas por hoja”.
85. I’ll miss free entrance to Eclipse before 2.30 AM.
86. I’ll miss the fact that we never dry our dishes with towels, but let them dry by itself in a “rack”.
87. I’ll miss Spanish ‘servilletas’: always available everywhere, for free, and always too thin and rough.
88. I’ll miss the thin and ugly sheets (that kept smelling, even though I washed them for a 100 times) that were provided by our real estate agency.
89. I’ll miss the taste of Spanish Fanta, which is also very different coloured.
90. I’ll miss the lower education level, once I have to adapt again to the Belgian one.
91. I’ll miss the temperatures, always being +10° warmer than at home.
92. I’ll miss the school excursions with Pau, Joan and Maryland.
93. I’ll miss home being so close to everything that I can always come back quickly: for example to change shoes when going home from the one party to the other at night.
94. I’ll miss Skyping with my mommy and my cats.
95. I’ll miss traveling through Spain with Ula, my friend from Poland.
96. I’ll miss having to bring the garbage to the container on the street myself, ànd that the garbage truck comes by the house at 3 at night. (NOT!)
97. I’ll miss the sound of the Montaditos cashier who calls our name when tapas are ready. “Holanda, por favor!”
98. I’ll miss my face / expression when somebody (especially teacher) says something and I don’t understand it at all. “Si, si, …” So worth a million euro.
99. I’ll miss going out and meeting all the bachelors party people: dressed up in funny clothes.
100. I’ll miss the finish air of the sea and the breeze and never needing to use my inhalator (astma-patient).
I’ll miss the way Spain and Erasmus have changed my whole life and how it turned my world upside down. I’ll never forget how grateful I am to live this amazing life here. I’ll miss every part and person of it and take it in my heart!! I am amazingly thankful and if I could turn back the hands of time, I would do it all over again. If there is one thing in my life I didn’t regret, it is for sure going on Erasmus. The best decision ever!!! ❤
There is only one month left in Spain. Time flies and my brains are working overtime to keep up all those beautiful memories. But unfortunately only photos can be so precise that they will not fade away … There have been too many great moments to remember them all, but the whole idea and overall feeling, I cherish. And I have a full backpack that I can take back home with me, I know that already. A both physical and psychological backpack, you know….
Er is nog maar één maand over in Spanje. De tijd vliegt en mijn hersenen draaien overuren om al die mooie herinneringen bij te houden. Maar helaas zijn enkel foto’s zo nauwkeurig dat ze niet vervagen… Er zijn te veel mooie momenten geweest om ze allemaal te kunnen onthouden, maar het hele idee en algehele gevoel koester ik. En ik heb een volle rugzak die ik terug mee naar huis kan nemen, dat weet ik nu al. Een zowel fysische als psychologische rugzak, weet je wel….
I just wonder what I will do with it. One thing is already certain: Erasmus has changed me. Maybe not so much that first layer of my personality that is on the surface, and which is rather superficial, but it certainly has touched something deep inside me. It has put my world upside down, and I am still blown away by it. This is a dream from which I do not want wake up, I want to do everything to give. the life I lead now here an extension. I want this to be my new way of life.
Ik vraag me alleen af wat ik ermee zal doen. Eén ding is nu al zeker: Erasmus heeft mij veranderd. Misschien niet zo zeer die eerste laag van mijn persoonlijkheid die aan het oppervlak ligt, en nogal oppervlakkig is, maar zeker heeft het iets diep in me geraakt. Het heeft mijn wereld op zijn kop gezet, en ik ben er tot op heden nog steeds ondersteboven van. Dit is een droom waaruit ik niet wakker wil worden, ik wil er alles aan doen om het leven dat ik nu leid een extensie te geven. Ik wil dat dit mijn nieuwe manier van leven wordt.
And that’s really what this is all about: all my previous principles and worldviews have been given another dimension. As you already could read before I have wild plans to continue studying, doing an internship abroad and yes, I’m young and reckless: I have those sneaky dream to improve the world. Well, tourism continues to excite me … I know that.
En dat is eigenlijk waarover dit allemaal gaat: al mijn voorgaande principes en wereldbeelden hebben een andere dimensie gekregen. Zoals jullie eerder al konden lezen, heb ik wilde plannen om verder te studeren, een buitenlandse stage te doen en jawel hoor, ik ben jong en roekeloos: heb die stiekeme droom om de wereld te verbeteren. Nu ja, het toerisme blijft me prikkelen… Dat weet ik wel.
In recent months I have experienced a whole new way of studying in Spain, not only in terms of “strategy”, but also the approach to tourism here is completely different. There is more emphasis on Destination Management, Political Policy and Conservation of our Heritage. It fascinates me all so much more than what we learn in Belgium on tourism classes: business travel, cruises, aviation, travel agencies, … I don’t know if you can feel the difference between the purely economical side and what feels more as ‘the foundation’ of tourism to me. The basis of tourism is a good policy. The vision and real ‘caring’ about what contains our beautiful world. That is quite different from the continuous selling of mass and luxury products to customers who only care about their annual holiday! Well, I’ve found my passion. I’m sure now!
In de afgelopen maanden heb ik in Spanje een hele nieuwe manier van studeren ervaren, niet alleen qua ‘strategie’, maar ook de benadering van het toerisme is hier helemaal anders. Er wordt meer nadruk gelegd op Destination Management, het Politieke Beleid en de Conservatie van ons Erfgoed. Het boeit me allemaal zoveel meer dan wat we in België leren over toerisme: zakenreizen, cruises, luchtvaart, reisbureaus, … Ik weet niet of jullie het verschil kunnen voelen tussen het puur economische en wat voor mij meer als ‘de fundering’ van het toerisme aanvoelt. De basis van het toerisme is een goed beleid. De visie en het werkelijk ‘zorgen’ om wat onze mooie wereld bevat. Dat is toch heel wat anders dan het continu verkopen van massa- en luxeproducten aan klanten die enkel geven om hun jaarlijkse vakantieperiode?! Nu ja, ik heb mijn passie gevonden. Dat weet ik zeker nu!
So I’m sure I want to go further than the direction I was sent in with my Bachelor of Tourism and Recreation Management, and that is super good! I am very grateful for that! But apart from that study thing, I also started thinking about going home….
Dus ik ben ook zeker dat ik verder wil gaan dan de richting die ik met mijn Bachelor in Toerisme- en Recreatie Management wordt opgestuurd, en dat is super goed! Ik ben er erg dankbaar voor! Maar los van dat studiegebeuren, begin ik stilletjes aan ook aan het naar huis gaan te denken….
I’m not homesick, at all… I cherish every moment more and more, and I realize that every day is one day less in Spain, and therefore one day to enjoy EXTRA and to be grateful for the beach that is just 25 footsteps from my apartment, for the sun which always shines and the eternal carefree Spanish lifestyle. I will miss it enormously!
Ik heb geen heimwee, integendeel… Ik koester elk moment meer en meer, en besef dat elke dag een dag minder in Spanje is, en daardoor een dag meer om EXTRA te genieten en dankbaar te zijn voor het strand dat hier op amper 25 voetstappen van mijn flat ligt, de zon die altijd schijnt en de eeuwig onbezorgde Spaanse levensstijl. Ik zal het enorm missen!
But then I think of my home. I ask myself more and more the question of what my life in Belgium represents, or rather: my life in Belgium should be the reflection of my personality and it is not. You know, I wonder where I’ve been sending myself to and where I thought that I was going to? I had the steering wheel in my hands and drove at random. It’s not that I regret it, because without the path I have traveled this far, of course I had not end up here. I just wonder whether it is not better to take my steering wheel firmer in the hands now that I know what direction I want to go out …
Maar ik denk dus aan mijn thuis. Ik stel mezelf meer en meer de vraag wat mijn leven in België voorstelt, of beter gezegd: mijn leven in België zou de weerspiegeling van mijn persoonlijkheid moeten zijn, en dat is het niet. Weet je, ik vraag me af waar ik mezelf heb heen gestuurd en waar ik dacht heen te gaan? Ik had het stuur in de handen en reed in het wilde weg. Ik heb er geen spijt van, want zonder het pad dat ik tot hier heb afgelegd, had ik hier natuurlijk niet geraakt. Ik vraag me alleen af of het niet beter is om het stuur wat steviger in handen te nemen nu ik weet welke richting ik uit wens te gaan…
I do not know the destination yet, but I have a feeling that I found the “compass of life”: knowing where the north is, is enough for now. And let us say that the north (or south or whatever you want to call it), is my heart feeling. I know which direction I should follow to follow my heart. I want to listen to my inner compass.
Ik ken de bestemming nog niet, maar ik heb het gevoel dat ik zopas het “kompas van het leven” heb gevonden: weten waar het noorden ligt, is voorlopig al voldoende. En laat ons bij deze dan maar zeggen, dat het noorden (of het zuiden of hoe je het ook wil noemen), mijn hartsgevoel is. Ik weet welke richting ik moet volgen om mijn hart te volgen. Ik wil luisteren naar mijn innerlijke kompas.
If I’m back in Belgium in July, my life will be back to normal very soon. I already know that now. And to avoid getting back into the old routine, I need to analyze properly what needs to change. And exactly that is what has I have kept me busy in my head the past few weeks…
Als ik in juli daar terug in België ben, zal mijn leven heel snel terug bij het oude zijn. Dat weet ik nu al. En om te voorkomen dat ik terug in de oude sleur herval, moet ik nu goed analyseren wat er moet veranderen. En precies daarmee heb ik mij de afgelopen weken in mijn hoofd bezig gehouden…
I study and that is neat, keep it that way. I work in a travel agency, and that is good as long as I study. But I have to avoid that the security will hold me there. I need time to dare to let go and to choose for the uncertainty of something new, but it does not have to be now. I rent an apartment in a neighborhood where I actually do not know anybody; I have really nothing that could hold me there, because I need to spend several hours every day on the road towards my school. There’s the rub, and so I began to ask myself why I live there? Why it suddenly feels like my own home is my ivory tower? I have the most beautiful apartment that a 21-year-old could imagine, and the price is relatively okay, but it’s lonely and empty. I have cats and they make the atmosphere, along with the decoration. But are cats and decoration a reason to stay where you don’t belong? They are both movable, so I wonder if I’d better not move from house again.
Ik studeer en dat is netjes, houden zo. Ik werk in een reisbureau, en ook dat is goed, zolang ik studeer. Maar ik moet vermijden dat de zekerheid me daar zal vasthouden. Ik moet op tijd durven los te laten en voor de onzekerheid van iets nieuws te kiezen, maar dat hoeft nu nog niet te zijn. Ik huur een appartement in een buurt waar ik eigenlijk niemand ken, waar ik eigenlijk niets te zoeken heb, want ik moet elke dag meerdere uren onderweg spenderen richting mijn school. Daar wringt het schoentje, en zo begon ik mezelf af te vragen: waarom woon ik daar? Waarom voelt het plots alsof mijn eigen huis mijn ivoren toren is? Ik heb het mooiste appartement dat een 21-jarige zich kan inbeelden, en de prijs is relatief oké, maar het is eenzaam en leeg. Ik heb katten en die maken de sfeer, samen met de decoratie. Maar zijn katten en decoratie een reden om ergens te blijven waar je niet op je plaats zit? Ze zijn beiden verplaatsbaar, dus vraag ik me af of ik niet beter opnieuw zou verhuizen.
Moreover, the idea of loneliness bubbled up in me when I began to think about living on my own again … I’ve lived here for 4 months with two girls together in an apartment, which is about the same size than my apartment in Belgium. It certainly did not go smoothly, that living together, but even the unpleasant part I start to like. It begins to change me, I am very dutifully and normally everything needs to go according to a certain structure, everything should be neat, and everything has a fixed position and I have a fixed cleaning day. Here everything is different: we hardly clean, there is anything but structure and regularity, and to be honest: it goes really well.
Bovendien is de idee over eenzaamheid in me opgeborreld toen ik begon te denken aan het terug alleen wonen… Ik woon hier nu al 4 maandenlang met 2 meiden samen in één appartement, dat ongeveer dezelfde grootte heeft dan mijn appartement in België. Het is zeker niet op rolletjes gelopen, dat samenleven, maar zelfs het onaangename begin ik leuk te vinden. Het begint me te veranderen: ik ben heel plichtsbewust en normaalgezien moet alles volgens een bepaalde structuur verlopen, moet alles netjes zijn, en heeft alles een vaste plaats en een vaste poetsdag. Hier is alles anders: er wordt amper gepoetst, is allesbehalve structuur en regelmaat en het loopt eigenlijk prima.
I feel that because of the chaos there comes more tranquility in my life. A very strange but innovative experience! And also: even though we do not talk all the time, and we are certainly not the best friends in the world … I’m never alone. There is always someone at home when I get home, and there is always some movement and impulse around me. I’m going to miss that, I will need more of that. I feel that it is good for me. I always thought it would make me nervous and that it would bring me out of balance. And I thought I would long for a night alone on the sofa to be able to read a book quietly … But nothing less is true! I fooled myself.
Ik voel dat er door de chaos meer rust in mijn leven komt. Een heel vreemde maar vernieuwende ervaring! En bovendien: ook al praten we niet altijd, en zijn we zeker niet de beste vriendinnen ter wereld… Ik ben nooit alleen. Er is altijd iemand thuis als ik thuis kom, en er is altijd wat beweging en impuls rondom me heen. Dat ga ik missen, dat ga ik meer nodig hebben. Ik voel dat het goed voor me is. Ik dacht altijd dat het me zenuwachtig zou maken en uit balans zou brengen. En ik dacht dat ik zou verlangen naar een avondje alleen op de sofa om rustig een boek te kunnen lezen… Maar niets is minder waar! Ik heb mezelf voor de gek gehouden.
I lived the life of a lonely woman, not the life of a busy student. I feel I’m ready for the real student life: surrounded by equal-minded people from the same age with vision and dreams, and not by plants and cats that bring “tranquility” in my life. So I have to re-organize some things in my life, once I’m back in Belgium … And how I will do that exactly, I have no idea yet. Miracles, I cannot do of course, and unfortunately magic is not an option. And the reality is the reality, and I have to think rationally, instead of only sitting there daydreaming … But I do know that I will make work of this visions!
Ik leefde het leven van een eenzame vrouw, niet van een bezige student. Ik voel dat ik klaar ben voor het echte studentenleven: omsingeld door gelijkgezinde leeftijdsgenoten met visie en dromen, en niet door planten en katten die “rust” brengen in mijn leven. Ik moet dus het een en ander op zijn plaats verschuiven, eens ik terug in België ben… En hoe ik dat precies zal doen, daar heb ik nog geen idee van. Wonderen kan ik natuurlijk niet doen, en toveren al helemaal niet. En de realiteit is de realiteit, en ik moet ook rationeel denken, in plaats van enkel maar te dagdromen… Maar ik weet wel dat ik van dit inzicht werk zal maken!
Back in Belgium a new challenge is waiting for me: transforming my old life to my new world perspective!
Eens terug in België staat me dus een nieuwe uitdaging te wachten: mijn oude leven transformeren naar mijn nieuwe wereldbeeld!
I will go for my driving license (finally!), work hard all summer, follow my heart, finish my studies and apply for a new degree, search for a way out of my current lifestyle and go on an internship. And study hard: improve my Spanish and (academic) English skills! And I cannot forget about implementing the secret of the Spanish lifestyle in my Belgian existence: always “Tranquila”, or how we say in Flanders: “Hurry and rush is rarely good!”
Ik zal voor mijn rijbewijs gaan (eindelijk!), een zomer lang hard werken, mijn hart volgen, mijn studie afmaken en voor een nieuwe studie kandidatuur stellen, een uitweg in mijn huidige levenssituatie zoeken en op stage gaan. En hard studeren: mijn Spaans en (academisch) Engels moet verbeteren! En ik mag vooral niet vergeten om het geheim van de Spaanse levensstijl mee te nemen in mijn Belgische bestaan: altijd “Tranquila”, of op zijn Vlaams gezegd: “Haast en spoed, is zelden goed!”
There’s a lot to do for me so! And the thoughts in my mind grow bigger….
Er staat me heel wat te doen dus! En de hersenspinsels groeien verder….
TRAVELOGUE – Blogpost 8: Day 5 (01/4/13) – Gibraltar (U.K.)
Our trip through Spain was over. After having visited Altea, Benidorm, Alicante, Granada, Malaga and Ronda, it was time for something else. Portugal? No, not yet. That was for later! First we would travel to UK … Well, it is to say … GIBRALTAR! This is a British overseas territory.
Onze reis door Spanje zat erop. Na Altea, Benidorm, Alicante, Granada, Malaga en Ronda bezocht te hebben, was het tijd voor wat anders. Portugal? Nee, nog niet. Dat was voor later! Eerst zouden we nog naar Verenigd Koninkrijk reizen… Wel, het is te zeggen… GIBRALTAR! Dit is een Brits overzees gebied.
A little bit of history … (or “what were those Brits looking for here?”)
Gibraltar was conquered during the Spanish War of Succession in 1704 by an Anglo-Dutch military force. The area was then “forever” transferred to Britain under the Treaty of Utrecht in 1713. It was an important base for the Royal Navy.
Een beetje historiek… (of het “wat zochten die Britten hier dan?”)
Gibraltar werd in 1704 tijdens de Spaanse Successieoorlog door een Engels-Nederlandse troepenmacht op Spanje veroverd. Het gebied werd vervolgens in 1713 onder de Vrede van Utrecht “voor altijd” overgedragen aan Groot-Brittannië. Het was een belangrijke basis voor de Royal Navy.
The sovereignty of Gibraltar is a major point of issues in the Anglo-Spanish relation as Spain claims Gibraltar. Gibraltarians rejected proposals for Spanish sovereignty at the referendum of 1967 and again in 2002. According to the Gibraltar Constitution of 2006, Gibraltar governs its own affairs, though some powers, such as defense and foreign affairs remain the responsibility of the Government of the United Kingdom.
De soevereiniteit van Gibraltar is een belangrijk twistpunt van de Engels-Spaanse relatie omdat Spanje aanspraak maakt op Gibraltar. Gibraltarezen verwierpen voorstellen voor Spaanse soevereiniteit bij referendum in 1967 en opnieuw in 2002. Volgens de Gibraltarese grondwet van 2006 regelt Gibraltar zijn eigen zaken, hoewel sommige bevoegdheden, zoals defensie en buitenlandse zaken, de verantwoordelijkheid blijven van de regering van het Verenigd Koninkrijk.
Anyway, to get in Gibraltar we had to get first out of Ronda, of course. And we did not manage to leave Ronda before noon, thanks to our late breakfast (about which you can read more in the previous blog post). Moreover, it was very difficult to find parking near Gibraltar. At least … FREE parking. Because to approach Gibraltar, you can better park in La Linea de la Concepción. This is the last village in Spain before the border point.
Enfin, om in Gibraltar te geraken, moesten we natuurlijk wel eerst van Ronda daarheen geraken. En we vertrokken pas rond de middag van daarginds, mede dankzij ons late ontbijt (waarover je meer kan lezen in de vorige blogpost). Bovendien was het ook heel erg moeilijk om parkeerplaats te vinden, tenminste… GRATIS parkeerplek. Want om Gibraltar te benaderen, parkeer je best in La Linea de la Concepción. Dit is het laatste dorp in Spanje, voor de grensovergang.
Ultimately we managed to find free parking, but we had to do some more walking. And there we were … Holding our identity cards ready to cross the border! BUTTT … That was without taking count of Nafisa. Unfortunately she could not cross the border because she is of Uzbekistan, and her Spanish “residence permit” was not sufficient to be able to leave the country. And her passport was still home in Gandía. We decided to leave her behind with pain in the heart, but on the other hand we wished her a nice day at the beach to La Linea de la Concepcion!
Uiteindelijk lukte het dus wel om gratis parkeren, mits een kleine wandelopgave. En daar waren we dan… Met onze identiteitskaarten klaar om de grens over te steken! MAAAAARRR… Dat was buiten Nafisa gerekend. Helaas mocht zij de grens niet oversteken omdat zij van Oezbekistan is, en haar Spaanse “verblijfsvergunning” was niet voldoende om het land te mogen verlaten. En haar paspoort lag natuurlijk nog lekker thuis in Gandía. We besloten haar met pijn in het hart achter te laten, maar wenste haar anderzijds ook een fijne stranddag toe in La Linea de la Concepcion!
Nafisa: SHE WILL BE BACK! : D
One obstacle is our Gibraltar adventure was just “solved”, or other obstacle was already waiting for us … As you may know, Gibraltar is a very expensive destination because it is so isolated, and they use the British Pound. So … As you may already know too, we are budget travelers, and we wanted to travel as cheap as possible to the top of “The Upper Rock” (the top of Gibraltar, let’s say).
De ene hindernis is ons Gibraltar-avontuur was nog niet voorbij, of het andere avontuur stond ons al op te wachten… Zoals je misschien wel weet, is Gibraltar een erg dure bestemming omdat ze zo geïsoleerd is, en men gebruikt er ook nog eens de Britse Pond. Dus… Zoals je misschien ook al weet, zijn wij budgetreizigers, en wilden wij het zo goedkoop mogelijk aanpakken om tot aan de top van “The Upper Rock” te geraken (de top van Gibraltar, zeg maar).
Therefore we decided to share a taxi, that would drop us at the foot of the mountain, so we could continue walking, and then we would descend by feet around sunset. BUT …. The taxi drivers were a real market vendors, embezzlers, liars, profiteers, … No word describes it well enough how much they dared to ask and how laborious they did about the prices.
Daarom besloten we om een taxi te delen, die ons aan de voet van de berg zou afzetten, zodat we daarna zelf verder konden wandelen, en tegen zonsondergang zouden we vervolgens afdalen. MAAR…. De taxichauffeurs waren één voor één echte marktkramers, foefelaars, leugenaars, profiteurs, … Geen woord beschrijft het goed genoeg hoeveel ze durfde vragen en hoe omslachtig ze deden over de prijzen.
Therefore we took the cable car and we paid about € 12 each for a single ride which took only 2 minutes. Scandalous! But … We were then finally up the rock, and all in all it went very smoothly.
Tevergeefs namen we bijgevolg alsnog de kabellift en betaalden we iets van een €12 elk voor een enkel ritje van amper 2 minuten. Schandalig! Maar… We waren dan toch eindelijk boven, en het ging al bij al vlotjes.
In the cable car there was an automatic cassette that warned us not to feed the animals, and that personal things should be held close to the body and that it was on personal responsibility, and so on. And yes, we were not even 5 minutes out of the cable car, and they were already there …. The MONKEYS!
In de kabellift werden we door een automatische afspeelcassette al gewaarschuwd dat we de dieren niet mochten voederen en dat persoonlijke belangen dichtbij het lichaam gehouden moesten worden, en dat het op eigenlijk verantwoordelijkheid was, enzovoorts. En jawel hoor, we waren nog niet goed en wel uit de lift gestapt of daar stonden ze al…. DE AAPJES!
And how could it be otherwise, of course they stole part of our lunch … Right at the beginning!
En hoe kan het ook anders, natuurlijk stolen ze deel van onze lunch… Meteen bij het uitstappen al!
Christophe could still laugh happily after all, but we were all very careful afterwards.
Christophe kon er gelukkig nog om lachen, al waren we daarna toch allemaal wel op onze hoede.
The monkeys were after all so used to seeing tourists, that they dominated them. They were the boss, and to take some pictures, you had to do your best to manage it here and there. But it gave something exciting to the whole experience of “The Upper Rock”!
De apen waren het immers zo gewend om toeristen te zien, dat ze ze domineerden. Zij waren de baas, en om wat foto’s te trekken, moest je toch goed je best doen hier en daar. Maar het gaf wel iets spannends aan de hele beleving van “The Upper Rock”!
We went to a viewpoint from which we had a magnificent view over the town of Gibraltar, La Linea de la Concepcion and the mainland of Spain. And in front of us was this beautiful rock formation, and that all against a background of bright blue sky and azure sea … It really made me dream awat! “I’m on top of the world!”
We gingen naar een uitkijkpunt van waaruit we een prachtig zicht hadden over het stadje van Gibraltar, La Linea de la Concepción en het vasteland van Spanje. En voor ons prijkte een prachtige rotsformatie, en dat tegen een achtergrond van helderblauwe lucht en azuurblauwe zee… Het deed me echt wegdromen! “I’m on top of the world!”
And after some walking, and passing monkeys we reached the other side of the rocks. From there we had a view over… no more or no less then: AFRICA! I think this was the closest to the African continent that I had ever been, and we could see Morocco a little bit in the distance. With a little bit of creativity, you’ll see it in this photo:
En na even wandelen, en aapjes passeren kwamen we natuurlijk de andere kant van de rotsen tegen. Van daaruit hadden we uitzicht op niet meer of niet minder dan: AFRIKA! Dit was volgens mij het dichtste bij het Afrikaanse continent dat ik ooit al was geweest, gezien we Marokko in de verte al konden zien liggen. Met een beetje creativiteit kan je het in deze foto wel zien:
We also made some super cute pictures of each other.
We maakten ook enkele superleuke foto’s van elkaar.
The sun burned on our shoulders, we sweat a lot from time to time, but oh God, this was a wonderful hiking trip! I did not expect that much nature today!
De zon brandde op onze schouders, we zweten ons bij momenten te pletter, maar och God, wat was dit een heerlijke trektocht! Ik had zoveel natuur niet verwacht van vandaag!
And everything was so breathtakingly beautiful!
En alles was zo adembenemend mooi!
Eventually we kept wandering around these rocks, and we saw about all the sights around the rock.
Uiteindelijk bleven we rondtrekken in deze rotsen, en zagen we zowat alle bezienswaardigheden.
We hiked back down around sunset just because we HAD TO. Otherwise we would have preferred to stay a little bit longer. I’m sure about that!
We daalden af tegen zonsondergang omdat we dan wel MOESTEN. Anders hadden we best nog langer gebleven. Daar ben ik zeker van!
What a great day at “The Upper Rock”!
Wat een geslaagde dag bij “The Upper Rock”!
Once down I was obviously very hungry and thirsty and longed for ice cream. So much that I did not even mind to pay almost 5 euros for it (take-away). What I want to say is: be warned that Gibraltar is very expensive!
Eens beneden had ik natuurlijk veel honger en dorst en nog vreselijk veel meer zin in een ijsje. Zoveel zin dat ik er zelfs geen probleem van maakte om er bijna 5 euro voor te betalen (take-away). Hiermee wil ik maar zeggen: wees gewaarschuwd dat Gibraltar duur is!
After some post cards, souvenirs and photos (real tourists as we are) in the city center, we were finally finished and we walked back towards La Linea de la Concepcion.
Na nog wat postkaartjes, souvenirs en foto’s (echte toeristen die we zijn) in het stadscentrum, waren we toch wel klaar met Gibraltar en wandelden we terug richting La Linea de la Concepcion.
From Gibraltar with Love???!!! No no no, From Julie with Love!!!
For this we had – considering that we were on foot – to walk on the “Airstrip”. We all found it quite amusing and it was another experience: you do not walk every day on the runway! And the sunset was so beautiful!
Hiervoor moesten we – gezien we te voet waren – wandelen over de “Airstrip”. Dat vonden we allemaal wel leuk, en ook weer eens een ervaring: je wandelt toch niet elke dag over de landingsbaan?! En de zonsondergang was ook zo mooi!
Once “back in Spain” we met Nafisa again. Luckily she had a little fun today, and while we were exhausted, she was now full of energy! That was an excellent excuse for letting her cook tonight! Hehe J And so said, so done. We drove to the supermarket for some shopping, and drove to Algeciras. This is also a town near Gibraltar, where the accommodations are in general cheaper than in or around Gibraltar.
Eens “terug in Spanje” zochten we Nafisa terug op. Gelukkig had zij toch een beetje plezier gehad vandaag, en terwijl wij uitgeput waren, zat zij nu met volle energie! Dat was een uitstekend excuus om haar vanavond voor het eten te laten zorgen! Hihi J En zo gezegd, zo gedaan. We reden naar de supermarkt voor wat inkopen, en reden daarna verder naar Algeciras. Dit is ook een stadje vlakbij Gibraltar, waar het overnachten over het algemeen goedkoper uitkomt dan in of rondom Gibraltar.
We had booked an apartment, and it appeared to be really beautiful! Unfortunately we only arrived at 10PM and everyone was so tired. Moreover, it was already dark. But we had for only € 55 in total (5 persons) an apartment with 2 bedrooms, 2 bathrooms, a living room, a kitchen, a terrace and some stunning views. More should a person not have!? Long live the low season (which makes the prices so low). We think that this apartment will be “priceless” during the summer months. Aren’t we lucky bastards?!
We hadden een appartementje gereserveerd, en het zag er echt schitterend uit! Alleen jammer dat we pas om 22 u aankwamen en iedereen zo moe was. Bovendien was het al donker. Maar we hadden voor amper €55 in totaal (5 personen) een appartement met 2 slaapkamers, 2 badkamers, woonkamer, keuken, terras en prachtig uitzicht. Meer moet een mens toch niet hebben?! Lang leve het laagseizoen (waardoor de prijzen ook laag zijn). Wij denken dat dit appartement tijdens de zomermaanden “onbetaalbaar” duur is. Gelukzakken zijn we toch!?
Nafisa made work of cooking and at midnight we were finally having dinner. What an hour! But what does it matter, “estamos en España” (we are in Spain). Here that is no problem: “no pasa nada”!?
Nafisa maakte werk van het koken en tegen middernacht konden we eindelijk aan tafel. Wat een uur! Maar wat maakt het uit, “estamos en España!” (we zijn in Spanje). Hier kan dat toch gewoon?!
Bon appetit! With a glass of beer / tinto de verano we ended the evening.
Smakelijk eten! Met een glaasje bier / tinto de verano eindigden we de avond.
The next morning was an early day and I felt like I was the only one that could get out of the bed at 7 am in the morning. But when I came outside – to look how our location looked like in the daylight – I was amazed, what a beautiful sunrise!
De volgende morgen was het weer vroeg dag en ik leek wel de enige die om 7 uur ’s ochtends uit bed geraakte. Maar toen ik buiten kwam – om eens te kijken hoe onze locatie er in het daglicht uitzag – was is stomverbaasd: wat een prachtige zonsopgang!
So I went to wake up everyone and we walked all together in the garden, like a bunch of happy children. Those are moments, memories to cherish. 😉
Dus ging ik even iedereen wakker maken en liepen we met z’n allen de tuin in, als een stel blije kinderen. Dat zijn momenten, herinneringen om te koesteren. 😉
We even decided to have breakfast in style on the terrace. What a wonderful start to the day!
We besloten dan ook maar gelijk in stijl te ontbijten op het terras van ons vakantiehuisje. Wat een heerlijk begin van de dag!
Then it was time to pack our bags and jump in the car, full of energy … because we would leave Spain again … This time for PORTUGAL! The beginning of a new story. A new country. A new adventure. So keep reading, follow and check this blog! 😉
Daarna was het weer tijd om onze koffers te pakken en de auto in te springen, bruisend van energie… Want vandaag zouden we Spanje opnieuw verlaten… Dit keer voor PORTUGAL! Het begin van een nieuw verhaal. Een nieuw land. Een nieuw avontuur. Dus blijf lezen, volgen en deze blog checken! 😉
Love, Liefs,
Julie
Travelogue structure / Reisverhaal structuur:
Blogpost 1: Introduction
Blogpost 2: Day 1 (28/3/13) – Altea
Blogpost 3: Day 1 (28/3/13) – Benidorm
Blogpost 4: Day 2 (29/3/13) – Alicante
Blogpost 5: Day 3 (30/3/13) – Granada
Blogpost 6: Day 4 (31/3/13) – Malaga
Blogpost 7: Day 4 (31/3/13) – Ronda
Blogpost 8: Day 5 (01/4/13) – Gibraltar ==> you are now reading this blogpost!
After having breakfast in Granada and lunch in Malaga, it was time for dinner in Ronda. Yes, you understand it right: it was a well-filled day! You can find more about this former destinations in the previous blog posts …
Na een ontbijt in Granada en lunch in Malaga, was het tijd voor diner in Ronda. Ja, je begrijpt het al: het was een goed gevuld dagje! Meer over deze eerstgenoemde bestemmingen vind je in de vorige blogposts…
Where were we? Oh yeah, we just escaped from a heavy rain shower in Malaga, when we left towards Ronda. We arrived there around 5 pm, after an hour driving.
Waar waren we gebleven? Oh ja, we ontsnapten net aan een fikse regenbui in Malaga, toen we vertrokken richting Ronda. Daar kwamen we aan omstreeks 5 uur ’s avonds, na een uurtje rijden.
And we met Ula there, our Polish travel companion, at the entrance of our hostel. Finally our BIG TRIP – team was complete! And we were so happy with that!
En we ontmoetten er Ula, onze Poolse reisgezel, aan de ingang van onze jeugdherberg. Eindelijk was ons BIG TRIP – team compleet! En zo blij waren we daarom!
Too bad, it was also raining in Ronda whole day. But that did not stop us from exploring the city.
Jammer maar helaas, was het in Ronda ook aan het regenen gegaan. Maar dat kon ons niet stoppen van op verkenning te gaan in Ronda.
It was very cloudy and there was a thick fog, but all that made the atmosphere actually very mysterious and mystical. Perfect actually!
Er was heel veel bewolking en er hing een dikke mist, maar dat alles maakte de sfeer eigenlijk net heel mysterieus en mystiek. Bangelijk eigenlijk!
All that made us – as always – end up with a lot of special photos.
Dat alles leverde zoals altijd heel wat bijzondere foto’s op.
And because the weather was not really great, we were just some crazy shots instead … 😉
En omdat het weer niet echt mee zat, maakten we er maar wat gekke kiekjes van… 😉
When it really started raining a lot, we decided just to take shelter in a local pub. And with a cup of Sangria. There I could only dream of more sun …
Toen het even heel erg regende, besloten we toch maar even te gaan schuilen in een lokaal caféetje. En met een Sangria’tje erbij kon ik alleen maar meer van een zonnetje dromen…
After some walking around, we returned to civilized world.
Na nog wat stappen, keerden we terug naar de bewoonde wereld.
Meanwhile the sun (to the extent that there was any) already set, and we got to see Ronda ‘by night’.
Inmiddels was het de zon (tot zover die er was) al onder gegaan, en kregen we Ronda ‘by night’ te zien.
We ate our Easter dinner at an Italian restaurant called Michelangelo, where the friendly hostess with her charming character did feel us a bit at home, on this special day far away from our family. (Yes, it was Sunday. Easter Sunday …)
We aten ons Paasdiner in een Italiaans restaurantje, genaamd Michelangelo, waar de vriendelijke gastvrouw ons met haar charmante karakter ons toch een beetje thuis bij de familie deed voelen, op deze toch wel speciale dag. (Jawel, het was zondag. Paaszondag…)
That same evening we built a small pajama party in our hostel room and there was a lot of laughter while watching our pictures and videos taken that day. The atmosphere was immediately well in the group now that the group was complete!
Diezelfde avond nog bouwden we meteen een klein pyjama-feestje op onze kamer en werd er heel wat afgelachen tijdens het bekijken van onze genomen foto’s en filmpjes die dag. De sfeer zat er meteen goed in nu de groep compleet was!
That good mood got a slight damper afterwards, as the power went out shortly thereafter and that remained so until the next morning 10 o’clock or so. Consequently, it was difficult getting up as there was no hot water nor light, and of course we also were just very sleepy too after such an eventful day …
But … a breakfast at the cliffs of Ronda with a dazzling, fantastic, incredible, unique view made that everything good again soon!
Op die goede stemming kwam een lichte demper, gezien de elektriciteit kort daarna uitviel en dat ook zo bleef tot de volgende ochtend 10 uur ofzo. Bijgevolg was het maar moeizaam opstaan gezien er geen warm water noch licht was, en natuurlijk hadden we ook slaapkopjes na zo’n bewogen dagje…
Maar… een ontbijt bij de kliffen van Ronda met een oogverblindend, fantastisch, ongelooflijk, uniek uitzicht maakte dat alles wel snel weer goed!
Breakfast with a view…
For breakfast, we bought ourselves a large bottle of juice, a bag of sandwiches and some Nutella … That we had smear by using a card because we had no knife! Oh dear!
We kochten voor ons ontbijt een grote fles fruitsap, een zak sandwiches en een pot Nutella… Die we moesten scheppen/smeren met behulp van een kaart, omdat we geen mes hadden!! Oh jee!
And after our late but successful breakfast, our visit to Ronda was already over. We were prepared to “another country”: yes.. yes… GIBRALTAR! (Which forms part of United Kingdom)!
En na ons laat maar geslaagd ontbijt, zat ons bezoek aan Ronda er alweer op. We waren klaargestoomd om eventjes auto te rijden en vervolgens naar “een ander land” te gaan: jawel hoor: GIBRALTAR! (dat deel uit maakt van Verenigd Koninkrijk)!
So … If you want to read and see something else then Spain, then you should definitely read the following blog post. Coming up soon!
Dus… Als je ook eens wat anders dan Spanje wilt lezen en zien, dan moet je zeker de volgende blogpost lezen. Tot binnenkort!
Travelogue structure / Reisverhaal structuur:
Blogpost 1: Introduction
Blogpost 2: Day 1 (28/3/13) – Altea
Blogpost 3: Day 1 (28/3/13) – Benidorm
Blogpost 4: Day 2 (29/3/13) – Alicante
Blogpost 5: Day 3 (30/3/13) – Granada
Blogpost 6: Day 4 (31/3/13) – Malaga
Blogpost 7: Day 4 (31/3/13) – Ronda ==> you are now reading this blogpost!
After an eventful day in Granada (more about this in the previous blog post), it was difficult getting up. We were almost late for breakfast because we had forgotten, of course, that the clock was opposed this night. It was Sunday, March 31, 2013! And EASTER! Anyway, luckily we still got something to eat from the breakfast buffet of our hostel.
Na een bewogen dag in Granada (meer hierover in de vorige blogpost), was het maar moeizaam opstaan. We waren bijna te laat voor het ontbijt omdat we natuurlijk vergeten waren dat de klok deze nacht verzet werd. Het was zondag 31 maart 2013! Maar goed, gelukkig kregen we toch nog iets te pakken aan het ontbijtbuffet van onze jeugdherberg.
Around 10 AM we left for Malaga. There we would make a small city tour by foot.
Omstreeks 10 uur vertrokken we richting Malaga. Daar zouden we te voet een kleine stadstour maken.
It was a rainy day, and it rained a lot in Granada. Luckily it was dry upon arrival in Malaga, but by the time we left it started to rain! So we were “lucky” with the weather …
We saw a little bit of the city center but not very much, I think. And I did not really find it very beautiful or interesting. Maybe the weather and our lack of time, affected it.
Het was een regenachtige dag, en het regende goed in Granada. Gelukkig was het in Malaga bij aankomst droog, maar tegen de tijd dat we weer vertrokken begon het wel goed te regenen! We hadden dus “geluk” met het weer…
We zagen een klein beetje van het stadscentrum, maar niet zo heel erg veel, denk ik. En ik vond het niet echt zeer mooi of boeiend. Misschien had het weer en ons tijdsgebrek daar natuurlijk wel invloed op.
We ate lunch at a real tourist restaurant because not the entire group wanted to eat tapas. Anyway, when you’re hungry, everything tastes. Right?!
We aten lunch in een echt toeristenrestaurantje omdat niet het hele reisgezelschap zin had om tapas te smullen. Maar goed, voor wie honger heeft, smaakt alles. Toch?!
We then walked around a bit near the port. There was also a very nice shopping street here where cafes and restaurants could be found. I thought that was pretty fun, and I think that in good weather it might be a very trendy place to hang out!
We wandelden vervolgens wat rond in de buurt van de haven. Daar was ook een hele winkelstraat met leuke terrasjes en restaurantjes te vinden. Dat vond ik best wel leuk, en ik denk dat het bij goed weer een super hippe plek is om rond te hangen!
We also saw a lot of beautiful boats, which caught the imagination of the boys in our party.
We zagen ook heel wat prachtige boten, wat tot de verbeelding van de jongens in ons gezelschap sprak.
We even went on the beach for a while, even though it was cloudy. And yes, we saw something in it… When the weather would be better! But not for today, that sunbathing!
We gingen zelfs even het strand op, ook al was het bewolkt. En ja, we zagen er wel wat in… Bij mooi weer! Maar dus niet voor vandaag, dat zonnebaden!
Then we decided to take the car to drive up the hill. For just like in Alicante, Malaga can be found near a hill with a beautiful castle.
Daarna besloten we even de auto nemen om de heuvel op te rijden. Want net zoals in Alicante, kan je in Malaga een heuvel vinden met daarop een prachtig kasteel.
From the castle we had some more wonderful views over the city, and it was very nice to take a stroll around here.
Vanaf het kasteel hadden we opnieuw prachtige uitzichten over de stad, en het was dan ook heel leuk om hier even rond te wandelen.
Group picture: Hervé – Nafisa – Me – Christophe 🙂
We did not have to pay, the admission was free.
We hoefden ook niets te betalen, de toegang was blijkbaar gratis.
I do not know if you also notice the resemblance (after reading about Alicante), but in my opinion Malaga made me tremendously think of Alicante. The structure of the city is so similar: historic center, promenade, port, castle on the hill, … I cannot say which city of the two I like most now, because the weather surely has a strong influence on one’s perception. So I only want to make a judgment as I come back in full sun and at 26 ° C Malaga. 😉
Ik weet niet of jullie de gelijkenis ook opmerken (na het lezen over Alicante), maar naar mijn mening deed Malaga me enorm denken aan Alicante. De opbouw van de stad is zo gelijkaardig: historisch centrum, boulevard, jachthaven, kasteel op de heuvel, … Ik kan moeilijk zeggen welke stad van de twee ik nu de leukste vind, omdat het weer toch wel een sterke invloed heeft op iemands beleving. Dus ik wil pas een oordeel vellen als ik Malaga bij volle zon en bij 26°C heb beleefd en gezien. 😉
Here is a fun and educational video about an American guy who made a documentary about Malaga:
Hier is een leuk en leerrijk filmpje over een Amerikaan die een reportage maakte over Malaga:
As you saw in the movie, the town of Ronda was also visited. And well, that’s exactly the town that was the next destination of our trip. So if you want to read the travelogue about this city, certainly look forward to … The next blog post!
Zoals je in het filmpje kon zien, werd ook het stadje Ronda bezocht. En wel, dat is nu net het stadje dat de volgende bestemming van ook onze rondreis was. Dus als je het reisverslag daarover wilt lezen, kijk dan zeker uit naar… De volgende blogpost!
Happy traveling! 😉
Travelogue structure / Reisverhaal structuur:
Blogpost 1: Introduction
Blogpost 2: Day 1 (28/3/13) – Altea
Blogpost 3: Day 1 (28/3/13) – Benidorm
Blogpost 4: Day 2 (29/3/13) – Alicante
Blogpost 5: Day 3 (30/3/13) – Granada
Blogpost 6: Day 4 (31/3/13) – Malaga ==> you are now reading this blogpost!
TRAVELOGUE – Blogpost 5: Day 3 (30/3/13) – Granada
Saturday, 30th of March 2013. Kim took the train at 11 am, and 5 minutes later my road trip car picked me up already. Talk about perfect timing! Christophe, Hervé and Nafisa left around 8:30 this morning from Gandia to Alicante, to pick me. From here we travelled on to Granada, our destination for the day.
Zaterdag 30 maart 2013. Kim nam om 11 uur de trein, en amper 5 minuten later kwam mijn roadtrip-wagen met reisgezelschap daar al aangereden. Over perfecte timing gesproken! Christophe, Hervé en Nafisa waren deze morgen omstreeks 8u30 vertrokken vanuit Gandia om mij in Alicante op te pikken. Van hieruit zouden we verder reizen naar Granada, ons reisdoel van de dag.
Christophe – Me – Nafisa – Hervé
I just feared that my backpack would not fit in the car because we would all bring baggage, so of five people: Ula’s luggage would also have to added. But the Opel Corsa was capable of more than we thought, and everything was okay. No pasa nada, no stress.
After a super cool week with Kim, I was already pretty well exhausted, so I used this time to take a nap. Occasionally I was awake and I saw the beautiful scenery around me in the car. We saw for example the Sierra Nevada, a mountain range snow on the tops.
Ik had even angst dat mijn rugzak niet meer in de auto zou passen, want we zouden bagage van vijf personen meenemen: Ula’s bagage zou er ook nog bij moeten. Maar de Opel Corsa kon meer aan dan we dachten, en alles was oké. No pasa nada, no stress.
Na een supertoffe week met Kim, was ik wel al redelijk uitgeput, dus gebruikte ik deze tijd om een dutje te doen. Af en toe werd ik wel wakker en dan zag ik de prachtige landschappen om me heen in de wagen. Zo zagen we onder meer de Sierra Nevada, een besneeuwde bergketen.
It goes without saying that it also referred to colder weather (about 18 °C) compared toAlicante (about 26 °C), made quite a difference.
Het spreekt voor zich dat het hier ook wel kouder was (ongeveer 18°) tegenover Alicante (ongeveer 26°).
Around 15:30 we reached the hostel where we had reserved for the four of us. Perfect timing, it seemed to us, because at 17:00 we would have access to the Alhambra of Granada. The tickets were booked, which is really needed for this landmark, and so we were perfectly prepared.
Omstreeks 15u30 kwamen we toe in de jeugdherberg waar we gereserveerd hadden voor ons gevieren. Perfecte timing, leek ons, want om 17u zouden we toegang hebben tot het Alhambra. De tickets waren gereserveerd, dat is echt wel nodig voor deze bezienswaardigheid, en dus waren we tot in de puntjes voorbereid.
Then it began … We decided to drive by car to the Alhambra because it was cheaper and faster than by public transport etcetera. But … Because of Semana Santa and all sorts of circumstances we did not manage to reach the Alhambra. We were TOO LATE!! And I never thought we’d get there in a descent time anymore, because the Alhambra works with very strict time slots.
Toen begon het… We besloten met de wagen tot aan het Alhambra te rijden omdat het goedkoper en sneller zou uitkomen dan met het openbaar vervoer etcetera. Maar… Door Semana Santa en allerlei omstandigheden geraakten we er maar niet. We waren TE LAAT!!! En ik dacht nooit dat we nog binnen zouden geraken, omdat het Alhambra met erg strenge time slots werkt.
We parked the car somewhere, and eventually we still had to do quite a lot walking and climbing up the hill. The road was very steep and went straight up. Moreover, we also arrived at the wrong entrance and we had to make a detour, everything that could go wrong .. went wrong! But … well that ends well, we finally found the correct entrance gate and heavily over time we managed to get still inside the Alhambra and Nasrid Palacios. A smile does a lot 😉
We parkeerden de wagen ergens, en moesten uiteindelijk toch nog redelijk wat stappen en klimmen. De weg was steil en ging erg recht omhoog. Bovendien vonden we ook nog eens de verkeerde ingang en moesten we nog een omweg maken, alles dat mis kon lopen.. liep mis! Maar… Eind goed al goed, we vonden uiteindelijk de juiste ingang en geraakten zwaar over tijd toch nog binnen in het Alhambra en de Nasrid Palacios. Een glimlach doet veel 😉
So we had quite an ordeal yet there, straight away as a group, and I must say that the atmosphere among us was very good. We walked through the Alhambra as long as we could … After all, we had access until 8 PM.
Zo hadden we er meteen al een hele beproeving op zitten als reisgroepje, en ik moet zeggen dat de sfeer onderling heel goed mee viel. We wandelden door het Alhambra zolang we konden… We hadden immers toegang tot 20 uur ’s avonds.
Something about the Alhambra itself now. What is it? The Alhambra in the Spanish city of Granada is one of the main tourist attractions in the world. Every year tourists from all over the world come out to Granada, to visit this fascinating miniature city from the Middle Ages. Inside the fortress walls of the Alhambra, the visitor with get in contact with the grandeur of Arab palaces, the fragrant gardens of the Generalife, the imposing Renaissance Christian churches and medieval towers that bring them back to the 14th century.
Even over het Alhambra zelf nu. Wat is het? Het Alhambra in de Spaanse stad Granada is één van de belangrijkste bezienswaardigheden van de wereld. Jaarlijks komen toeristen uit alle landen naar Granada afgezakt, om een bezoek te brengen aan deze fascinerende miniatuurstad uit de middeleeuwen. Binnen de vestigingsmuren van het Alhambra komt de bezoeker in contact met de prachtig en praal van Arabische paleizen, de geurende tuinen van het Generalife, de imposante Christelijke renaissance kerken en de middeleeuwse torens die je terug in de 14de eeuw brengen.
The Alhambra is a huge complex with a grand yet greater history that lies behind it, and it is really worth to watch this short video if you are interested in this historical treasure:
Het Alhambra is dus een gigantisch groots complex met een nog geweldigere geschiedenis die daarachter schuilt, en het is echt de moeite waard om dit korte filmpje te bekijken, als je geïnteresseerd bent in deze geschiedkundige schatkist:
You can therefore imagine that we, after all that you can admire here, were exhausted. We went back to our hostel after sunset, and on the road somewhere we caught a take-away pizza. After our bellies were filled, it was therefore quickly time to sleep!
Je kan je je dus wel voorstellen dat wij na dat alles bewonderd te hebben, uitgeput waren. We trokken dan ook terug naar onze jeugdherberg na zonsondergang, en pikten onderweg nog ergens een take-away pizza op. Nadat onze buikjes gevuld waren, was het dan ook snel slaaptijd!
Some more pictures of this beautiful monument:
This slideshow requires JavaScript.
The next day the weather forecast was just about everywhere in the surrounding areas not so good (rain!) and we would hear of Ula later where exactly in the region we would pick her up.
Eventually the daily schedule was provided as follows: in the morning departure to the Mediterranean city of Malaga, to spend the day there and in the late afternoon we would meet Ula in Ronda, a beautiful village in the middle of Andalusia. Both very different destinations, and not less interesting! So, definitely look forward to the next blog post!
Voor de volgende dag was de weersvoorspelling zowat overal in de omgeving wat minder (regen!) en we zouden van Ula nog te horen krijgen waar exact in de regio we haar zouden oppikken.
Uiteindelijk werd de dagplanning als volgt voorzien: in de ochtend vertrek naar de Mediterraanse stad Malaga, om daar de middag te spenderen, en in de late namiddag zouden we Ula ontmoeten in Ronda, een prachtig dorp in ten midden van Andalucië. Beiden zeer verschillende bestemmingen, en daarom niet minder boeiend! Zeker uitkijken dus, naar de volgende blogpost!
P.S.: this bull you see everywhere on the roads in Spain. Thesy have become a kind of culture icons. They were announcements of an Spanish brandy company (Osborne) and they have been in our roads for around 50 years. I looked this information up…
P.S.: deze stieren zie je overal langs de wegen in Spanje. Ze zijn een soort van cultureel icoon geworden. Ze waren oorspronkelijk advertentieborden van een Spaanse sherry fabriek (Osborne) en staan naar het schijnt al meer dan 50 jaar langs de wegen. Kun je nagaan, via Google ofzo.
Travelogue structure / Reisverhaal structuur:
Blogpost 1: Introduction
Blogpost 2: Day 1 (28/3/13) – Altea
Blogpost 3: Day 1 (28/3/13) – Benidorm
Blogpost 4: Day 2 (29/3/13) – Alicante
Blogpost 5: Day 3 (30/3/13) – Granada ==> you are now reading this blogpost!
TRAVELOGUE – Blogpost 4: Day 2 (29/3/13) – Alicante
Friday 29th of March 2013. Day 2 of THE BIG TRIP, and already two destinations: Altea and Benidorm. (Read more about this in previous posts). After breakfast we strolled around some more in Benidorm, and then me and my friend, Kim, took the bus to Alicante. This bus ride was the perfect opportunity for a powernap, for it was an hour until we reached the city.
Vrijdag 29 maart 2013. Dag 2 van THE BIG TRIP, en alreeds 2 bestemmingen zaten erop: Altea en Benidorm. (Lees meer hierover in de vorige posts). Na het ontbijt en wat rondslenteren in Benidorm, nam ik met mijn vriendin, Kim, de bus richting Alicante. Deze busrit was de ultieme kans voor een mini-dutje, het was immers een uurtje rijden tot we de stad bereikten.
At 2PM we were there then: Alicante! Here we booked a charming boutique hotel, centrally located on the square next to the town hall (Ayuntamiento). The service was excellent and we really liked it!
Om 14 uur waren we daar dan: Alicante! Hier hadden we een charmant boutique-hotelletje gereserveerd, centraal gelegen op het plein bij het stadshuis (ayuntamiento). De service was er uitstekend en het viel reuze goed mee!
We were hungry again, how could it be otherwise, and ate – against all Tapas standards – our lunch at Mc Donalds. To the great joy of Kim (who just loves Mc Donalds)!
We hadden alweer honger, hoe kon het ook anders, en aten – tegen alle Tapas-normen in – onze lunch in Mc Donalds. Tot grote blijdschap van Kim (die gek is op Mc Donalds)!
Then we just strolled along the promenade.
Daarna flaneerden we even over de boulevard.
We also visited the famous castle of Alicante, which is located on the hill: Santa Barbara. From this castle we had a beautiful view over the city, and for that alone it is really worth it!
We bezochten ook het beroemde kasteel van Alicante, dat gelegen is op de heuvel: Santa Barbara. Vanaf dit kasteel heb je een prachtig uitzicht over de stad, en alleen al daarvoor is het echt de moeite waard!
Of course we did not have to climb the whole mountain itself and for barely one euro (or two) we took an elevator that took us to the top in less than a minute (or two).
Natuurlijk hoefden we die hele berg niet zelf op te klimmen en konden we voor amper een euro (of twee) een lift nemen die ons in amper een minuut (of twee) tot boven bracht.
We enjoyed the fantastic scenery, took pictures of each other and enjoyed the sunshine.
We genoten van de fantastische vergezichten, namen foto’s van mekaar en genoten van het zonnetje.
After our visit we went back down, towards the city and our hotel. Our room was fantastic! We had a mini-balcony overlooking the city and even on the castle and the hill. The bed was heavenly, and so our day could not go wrong anymore!
Na ons bezoek trokken we terug naar beneden, richting de stad en ons hotel. Onze kamer was echt fantastisch! We hadden een mini-balkonnetje met uitzicht op het stadshuis en zelfs zich over het kasteel en de heuvel. Het bed was zalig, en onze dag kon dus nu al niet meer stuk!
We decided to stroll around some further through the city, and drank a Piña Colada somewhere.
We besloten nog wat verder rond te kuieren door de stad, en dronken ergens een Piña Colada.
We found out that there took a clothing and footwear market place at the harbor, and went there to look around. To our own surprise we have not bought anything! (And no, it was not the merchandise, that looked very nice and well priced!).
We ontdekten dat er een kledij- en schoenenmarktje plaatsvond aan de haven, en gingen daar even rondkijken. Tot onze eigen verbazing hebben we er niets gekocht! (En nee, het lag niet aan het koopwaar, want dat was overigens zeer mooi en goed geprijsd!).
Around time of sunset we walked as two romantic, lost souls on the pier and we enjoyed the view. While the men enjoyed our view, I think … Because we got a lot of attention, the two of us! 😉
Bij zonsondergang wandelden we als twee romantische, verdwaalde zielen over de pier en genoten we van het uitzicht. Terwijl de mannen van ons uitzicht genoten, denk ik… Want we hadden weeral veel bekijks, wij twee! 😉
But we had enough fun, just with the two of us, and so there was no men in order to amuse us! And we put on our successful day with a delicious Mexican dinner, and a glass of tinto de verano (red wine or sangria mixed with sparkling water). Really relaxed. And Burgundian. That especially! And if we had not eaten enough, Kim ate a cotton candy at a local fairground booth!
Maar wij hadden genoeg pret onder ons en dus geen mannen nodig om ons te kunnen amuseren! En we zetten onze geslaagde dag verder met een heerlijk Mexicaans dinertje, en een glaasje tinto de verano (sangria of rode wijn met bruiswater gemixt). Echt relaxed. En Bourgondisch. Dat laatste vooral! En alsof we nog niet genoeg gegeten hadden, at Kim nog een suikerspin aan een plaatselijk kermiskraam!
We walked around and stumbled by chance on a procession! The street was closed in front of us and so we were unexpectedly witnesses of a religious tour. Actually, It was to be expected, because at this time of the year, it was Semana Santa, the holy week before Easter.
We wandelden wat rond en stootten bij toeval op een processie! De straat werd voor onze neus afgesloten en zo werden wij onverwachts getuigen van een religieuze rondgang. Het was natuurlijk wel te verwachten, want het was Semana Santa: de heilige week voor Pasen.
There are religious processions organized in which many brotherhoods (in Spanish: Hermandades or Cofradias) remember the suffering of Christ. Each fraternity has its own church and their own sacred images, Maria and Christ, propagated. During this week, the platforms on which the sculptures are to be worn by the members of the brotherhood (costaleros). Because the sacredsculptures are assisted by ‘nazarenos’ (penitents) a procession route takes many hours. There are also ‘ musical bands’ walking along which the procession and they guide the crowds passionately (the instruments with the Jesus sculpture are only drums and trumpets while María is assisted by a full orchestra, however, without the string instruments).
Er worden religieuze processies georganiseerd waarin de vele broederschappen (in het Spaans: hermandades of cofradias) het lijden van Christus gedenken. Elke broederschap kent een eigen kerk en tijdens deze week worden hun heilige beelden, Maria en Christus, uitgedragen. De plateau´s waarop de beelden staan worden gedragen door de leden van de broederschap (costaleros). Omdat de heilige beelden worden bijgestaan door ‘nazarenos’ (boetelingen) duurt een processieroute vele uren. Ook lopen er ‘muziekkorpsen’ mee die passievol de stoet begeleiden (de instrumenten bij het Jezus beeld zijn alleen trommels en trompetten terwijl María bijgestaan wordt door een heel orkest, echter, zonder de strijkinstrumenten).
Useful vocabulary / Handig woordenlijstje:
Semana Santa: holy week before Easter / heilige week voor Pasen
Nazarenos: penitents (Since 1987 women may also participate as ‘Nazarenas’) / boetelingen (Sinds 1987 mogen ook vrouwen als ‘nazarenas’ meelopen)
Saeta: religious flamenco singing / religieuze flamenco zang
Hermandad: fraternity (mix of social groups, ethnicity and occupation) / broederschap (mix van sociale groepen, afkomst en beroep)
Cofradia: fraternity (only among certain groups such as fishermen or traders) / broederschap (uitsluitend van bepaalde groep zoals vissers of handelaren)
Hermandad de la Esperanza Macarena (= our hope / onze hoop)
The arrival of La Carreteria on Good Friday is really worth waching because of the high difficulty level. It is the most popular procession during the whole week of Semana Santa. Read more about this particular procession at: http://www.traditioninaction.org/religious/a026rpMacarena.htm
De thuiskomst van La Carreteria op Goede Vrijdag is de moeite waard vanwege de hoge moeilijkheidsgraad. Het is de meest populaire processie uit de hele periode. Lees er meer over (in het Engels) op de bovenvermelde website.
How it goes in real life… (Sorry for the bad quality): / Hoe het er écht aan toe gaat… (Sorry voor de slechte kwaliteit):
As you can see and experience a little bit in the movie, this is a very special ritual! Very unique and fun to experience in real life. We were pleased and fascinated witnesses…
Zoals u op het filmpje wel een beetje kunt zien of ervaren, is het een heel bijzonder ritueel! Heel uniek en leuk om ook eens meegemaakt te hebben. Wij waren alvast tevreden en gefascineerde toeschouwers…
To close the day (or night by that time) we went to sit on a terrace – again –, and so we closed our successful week of holiday together with a milkshake.
Om de dag (of de nacht inmiddels) af te sluiten, zochten we nogmaals – tot vergeefs toe – een terrasje op, en zo sloten we onze geslaagde week vakantie samen af met een milkshake.
It became very late and the next day Kim’s train headed in the direction of Valencia, for a flight home to Belgium. I would be picked up by my tour group to continue the big trip towards Granada. Undoubtely the highlight of Andalusia. Why? Therefor I refer to the following blog post! So definitely keep on reading!
Het werden dus late uurtjes en de volgende dag zou Kim haar trein nemen richting Valencia, voor een vlucht huiswaarts richting België. Ik zou opgepikt worden door mijn reisgezelschap om de trip verder te zetten richting Granada. Ongetwijfeld hét hoogtepunt van Andalucië. Waarom? Dat leest u in de volgende blogpost! Dus zeker blijven lezen!!
Travelogue structure / Reisverhaal structuur:
Blogpost 1: Introduction
Blogpost 2: Day 1 (28/3/13) – Altea
Blogpost 3: Day 1 (28/3/13) – Benidorm
Blogpost 4: Day 2 (29/3/13) – Alicante ==> you are now reading this blogpost!
