Take-Off

NOTE: Dutch version, see below… (Voor NL-versie zie hieronder)

It’s been a long time since I was this nervous. So nervous that I became dizzy of it, that I needed to sit down for a while. Probably because I am in the starting blocks of what might be the most positive-exciting that ever happened in my life until now. The adventure has started, even though I am still spending my last hours in Belgium. My bags are packed and ready. I have re-packed them almost 3 times, with again and again choosing, doubting and selecting and everything that you can imagine that comes along with it. This will not be just a long backpack trip nor a regular holiday. This is really like (temporary) moving out, emigrating. Winter and summer clothes, shoes, too many books too choose from and especially too much weight. Too little hands to carry it all. A human does not need a lot to live from/with, but the luggage that he carries – literally and figuratively – can count anyway!

Choosing is losing, an often used expression that I honestly don’t really like that much. Choosing is more like a risk, but a risk just gives the opportunity at the same time. That’s why choosing is more winning to me… What I mean is: I could have stayed home too this semester, make it easier to myself and don’t learn any Spanish. Keep my dreams for what they are, according to the famous Dutch singer Marco Borsato the most dreams are deception. But I learned a while ago that I shouldn’t listen too often to those kind of ‘sources of inspiration’. Write your own history, be a source of inspiration for others and be so happy that other become happy by seeing your happiness. This mission, vision, goal and mood, accompanied by the necessary dose of nerves, stress and adrenaline make that I am officially giving my highly personal take-off of 5 months Erasmus in Spain! Am I ready? Never enough! So yes, here we go… Olé!

***DUTCH VERSION***NEDERLANDSE VERSIE***

Ik ben een lange tijd niet meer zo zenuwachtig geweest. Zo zenuwachtig dat ik er duizelig van word en even moet gaan zitten. Wellicht omdat ik nu in de startblokken sta van wat wel eens het positief-spannendste tot hiertoe in mijn prille leven, zou kunnen zijn. Het avontuur is begonnen, ook al ben ik nog mijn laatste uurtjes in België aan het doorbrengen. De koffers staan klaar. Ik heb ze tot 3 keer toe al her-ingepakt met opnieuw en opnieuw kiezen, twijfelen, selecteren en al wat je je kan voorstellen dat daarbij komt kijken. Dit wordt geen lange trektocht noch een gewone vakantie, realiseer ik me dan. Het is echt wel een (weliswaar tijdelijke) verhuis. Winter- en zomer- kleren- en schoenen, teveel boeken om uit te kiezen en vooral teveel gewicht. Te weinig handen om het allemaal te dragen. Een mens heeft niet veel nodig om (van) te leven, maar de bagage die hij – zowel letterlijk als figuurlijk – met zich meedraagt, kan toch wel tellen (en doorwegen).

Kiezen is verliezen. Een vaak gebruikt spreekwoord dat me eerlijk gezegd niet zo bevalt. Kiezen is een risico maar een risico biedt juist zoveel opportuniteiten tegelijkertijd, dat het toch meer weg heeft van winnen. Dus: kiezen is winnen voor mij. Wat ik bedoel is: ik had ook thuis kunnen blijven deze semester, het mezelf makkelijker kunnen maken en geen Spaans leren. Mijn dromen laten voor wat ze zijn, volgens Marco Borsato zijn ze toch maar bedrog… Iets in mij zei al langer om niet teveel te luisteren naar dat soort ‘bronnen van inspiratie’. Schrijf je eigen geschiedenis, wees inspiratie voor de ander en wees zo gelukkig dat anderen gelukkig worden van jouw geluk te zien. Deze missie, visie en gemoedstoestand, gepaard met de nodige dosis zenuwen, stress en adrenaline, maken dat ik officieel het startschot geef aan 5 maanden Erasmus in Spanje! Ben ik er klaar voor? Nooit genoeg! Dus ja, hier gaan we dan maar… Olé!