The highly anticipated sequel: 14/02/13 – 17/02/13
Day 1: CÓRDOBA
This morning I had to wake up around 4AM, and at 5.30AM I walked to school, where the bus would leave for the most southern part of Spain: Andalucía. Around 1PM we arrived in Córdoba, so it was a long ride. On the way I had the chance to sleep very long, so I was able to build up some energy reserves for this promising trip. The view over Córdoba was immediately wonderful. We walked over an old brigde that connects the ancient and modern part of the city with each other, along the Guadalquivir river.
Vanochtend moest ik om 4 uur opstaan, en om 5.30u vertrok ik naar school waar de bus om 6 uur zou vertrekken richting het zuidelijkste gebied van Spanje: Andalucía. Rond 13u arriveerden we in Córdoba, het was dus een lange rit. Onderweg kon ik dus goed bijslapen, en wat energiereserves opbouwen voor deze veelbelovende reis. Het uitzicht over Córdoba was meteen heel prachtig. We wandelden over de imposante brug over de rivier Guadalquivir: die loopt dwars door de stad.
It took a while before we got to the youth hostal because of the typical Spanish (read: tranquila!) organisation, but once there I must admit the location was excellent. One block away from all the important tourist attractions! I shared the room with Katy, Ula and Marisol (a girl from Peru).
Het was even zoeken naar de jeugdherberg wegens een nogal typisch Spaans (lees: nonchalante) organisatie, maar eens aangekomen moet ik zeggen dat de locatie super was. Om de hoek van alle belangrijke bezienswaardigheden! Ik deelde de kamer met Katy, Ula en Marisol (een Peruaans meisje).
First we visited the Mezquita, the top attraction / highlight of Córdoba, and probably the image everybody will recognise directly from the travel guides and photo-albums of people that have been here before.
We bezochten als eerste de Mezquita, meteen de topattractie van Córdoba, en waarschijnlijk het plaatje dat je meteen herkent uit de reisgidsen en foto-albums van mensen die hier eerder waren.
It’s a very special church / mosque / synagogue, because yes, as you can read: almost every religion has once conquered this building. That caused that a lot of historical aspects and religious details are very varied in this building. And that leads to a very special, unusual experience of course.
Een heel bijzondere kerk/moskee/synagoge, want ja, zoals je leest: zowat alle verschillende religies hebben dit gebouw in een of andere eeuw wel eens veroverd. Dat heeft tot gevolg dat er verschillende historische aspecten met verschillende religieuze details zijn afgewerkt. En dat leidt dan weer tot een heel bijzondere, ongewone ervaring.
There are not enough words to explain what this place does with you. But those who take time to capture this building, will recognise the feeling. I was photographing like crazy of course, when I suddenly thought: “Hey Julie, what the hell are you doing here? Take some time, sit down and talk to God now you are so close to him. Of at least try…” And the next moment I looked up, saw this amazing dome… And while I admired all this beauty, heaven suddenly felt a little bit closer to earth…
Er zijn maar weinig woorden voor om te beschrijven wat deze plek met je doet. Wie eventjes de tijd neemt om het overweldigende gebouw in zich op te nemen, zal dat gevoel wel herkennen. Ik was natuurlijk als een gek aan het fotograferen, en plots dacht ik: “Maar Julie toch, wat zit je hier nu als een kip zonder kop te doen? Neem eens wat tijd, ga eens wat zitten voor het altaar. Spreek eens tot God, of probeer het op zijn minst.” En toen keek ik naar boven, zag ik de prachtige koepel… En terwijl ik al dat moois bewonderde, voelde de hemel plots een beetje dichterbij de aarde….
Next we continued our tour with Erasmus for a guided city walking tour that showed us the most beautiful (or no, the most touristic) spots in the city.
We vervolgden met de hele Erasmus-bende onze tour met een begeleide stadswandeling die ons in korte tijd een goed overzicht gaf van de mooiste (of nee, meest toeristische) plekjes in de stad.
While I was walking it became pretty clear soon that I really loved this city! I regret that I could’t come here on Erasmus, but on the other hand I heard that the temperatures here can be above 40°C in summer, and by now I’m just in love with Gandia, so… “No pasa nada!” And I am thankful that I could visit Córdoba anyway.
Tijdens het wandelen werd al snel duidelijk dat deze stad echt wel mijn ding was! Ik had dan ook even spijt dat ik toch niet hier op Erasmus was gekomen, maar de temperaturen kunnen hier in de zomer oplopen tot over de 40°C, en bovendien ben ik stapelgek op Gandia inmiddels, dus… “No pasa nada!” En ik ben dankbaar dat ik Córdoba dan toch ook eens te zien heb gekregen.
After our intensive walking tour we had “free time” (or was this whole trip already free time?). And Ula and I used the time to discover the city some more.
Na onze fikse wandeling hadden we “vrije tijd” (of was deze hele trip al geen vrije tijd?). En van die gelegenheid maakte ik met Ula gebruik om er verder op uit te trekken.
Next we went to visit the Alcazar, another important monument, and to my suprise I even liked it more than the Mezquita. We decided to make an instant photoshoot here and admired the view over the city.
We trokken richting het Alcazar, een ander heel beroemd monument in de stad, en tot mijn verbazing vond ik dit zelfs nog mooier en straffer dan de Mezquita. We besloten eventjes om een instant-photoshoot te doen en bewonderde het uitzicht over de stad.
Next we got lost by purpose in the smaller and more silent streets, until we got so hungry that we had to go to eat.
Vervolgens lieten we onszelf even verdwalen in de smallere straatjes, tot we zo’n grote honger kregen dat we wel moesten gaan eten.
We stopped at a tapasbar where we encounted thé tapa of all tapas: it won a price (officially awarded sign on the wall)! So we sat there enjoying all the good things in life, letting our legs and feet rest a little bit.
We stopten in een tapasbar waar we toch wel stuitten om dé tapa die dé prijs van dé tapas gewonnen had zeker (officieel erkend embleem en al op de muur). Dus zaten wij lekker te genieten van al dat goeds en konden onze beentjes en voetjes ook eventjes uitrusten en bekomen.
(SALUD! My dear blog followers… 🙂 )
After that (by now it was 8PM) we went back to the youth hostal to change clothes because we were supposed to go to the next group meeting and go to watch a flamenco show. It was a nice show that brought a lot of atmosphere and the typical dance is just indispensable on an Andalucía-trip, but I found that the flamencoshow that I saw a few years ago in Madrid was way better. Fortunately the Sangria was alright and it became a very pleasant night after all.
Daarna (inmiddels ongeveer 20u) gingen we richting hostel om ons om te kleden want er wachtte ons een volgende groepsbijeenkomst om naar een flamencoshow te gaan kijken. Het was een leuke show die heel wat sfeer schepte en de typische dans is gewoonweg onmisbaar in een Andalucía-trip, maar ik vond de flamencoshow die ik enkele jaren geleden in Madrid had gezien, duizend keer beter. Gelukkig was de Sangria er wel oké en werd het toch nog een heel plezierige avond.
Around 11PM we went to dinner with some Erasmus friends, and after that the going out would take place. But I decided to walk back to the hostal with a few people because I was quite exhausted after a day like this!
Omstreeks 23 uur gingen we avondeten met enkele Erasmus-vrienden, en daarna zou het uitgaansmoment plaatsvinden. Ik besloot om met een paar mensen terug naar het hostel te keren, want mijn pijp was uit. Een vruchtbare dag, noemen ze dat!
NEXT: Andalucía Trip – Day 2: Sevilla
From Julie with Love 